Botic van de Zandschulp: Een Bewogen Jaar vol Overwinningen en Groei
Het jaar 2024 loopt ten einde en het is tijd om terug te kijken op de hoogte- en dieptepunten van dit bewogen jaar. In deze editie staat Botic van de Zandschulp centraal.
Op 27 mei 2024, om 22.42 uur, verliest een teleurgestelde Van de Zandschulp op een kille maandagavond in Parijs op Roland Garros van Fabio Fognini. Na de wedstrijd twijfelt hij openlijk over zijn toekomst in het tennis.
Dit is het verhaal van een professionele sporter die zijn innerlijke demonen overwint en zichzelf maanden later beloont.
“Het was de slechtste wedstrijd uit mijn carrière, vooral mentaal gezien. Het maakte me niet uit wat er gebeurde tijdens die wedstrijd”, blikt Van de Zandschulp ruim een half jaar later terug op die bewuste avond in Parijs.
Luidruchtige fans op baan 13
De omstandigheden zijn die avond verre van ideaal. Het is laat en de temperatuur daalt snel. Het tenniscomplex van Roland Garros loopt leeg.
Op baan 13, een afgelegen baan, zitten nog steeds veel Nederlandse en Italiaanse fans die luidruchtig aanmoedigen. Van de Zandschulp heeft het zwaar tegen de ervaren Fognini.
Na een teleurstellend voorjaar, waarin hij geen klik heeft met zijn nieuwe coach, is Van de Zandschulp op zoek naar stabiliteit en goede resultaten. Hij wil na een blessurevol seizoen in 2023 weer opkrabbelen.
Maar voorlopig blijven de grote successen uit en dat frustreert Van de Zandschulp. Al die frustraties komen tot uiting op Roland Garros. Hij verliest met 6-1, 6-1, 7-5 van Fognini en verlaat snel de baan met zijn rackets onder zijn arm.
Om 23.30 uur meldt Van de Zandschulp zich in het lege mediacentrum van Roland Garros. Hij uit daar serieuze twijfels over zijn tennisloopbaan bij de NOS. “Wie weet, wie weet… Daar denk ik over na.”
Nu, eind december, heeft Van de Zandschulp geen spijt van zijn openhartigheid. “Het was niet mijn bedoeling om het te zeggen, maar op dat moment voelde het zo”, zegt hij.
“De volgende keer zal ik waarschijnlijk oppervlakkiger reageren. Het onderwerp kwam daarna vaak terug, zelfs toen mijn resultaten goed waren. Maar dat is misschien de interactie tussen journalisten en sporters.”
Van de Zandschulp wil het liefst zo snel mogelijk terug naar Nederland, maar blijft uit respect voor Robin Haase in Parijs omdat ze samen in het dubbelspel spelen. Ze worden in de tweede ronde uitgeschakeld.
Mental coach
Van de Zandschulp neemt vervolgens een paar weken vrij. Hij denkt na over zijn carrière en krijgt daarbij hulp van een mental coach. Tussendoor speelt hij nog wel het ATP-toernooi in Rosmalen om zijn sponsors en Nederlandse fans tegemoet te komen.
De gesprekken met de mental coach hebben effect. “Het was iemand die me niet kende, dat vond ik prettig. Iemand die geen vooroordeel over mij kon hebben”, zegt Van de Zandschulp. “Ik ben dankbaar voor hun hulp. We spreken elkaar nu af en toe, maar niet meer zo intensief als toen.”
In juli denkt de tennisser een oplossing te hebben gevonden voor zijn negatieve gevoelens: veel wedstrijden blijven spelen. En dat doet hij met succes.
Hij bereikt twee finales op challengertoernooien in Duitsland, het tweede niveau in het mondiale tennis. “Het kostte me een paar weken om alles op een rijtje te zetten, maar ik vond weer plezier in het tennis.”
Sensationele overwinning op Alcaraz
Met vernieuwd vertrouwen reist Van de Zandschulp naar de Verenigde Staten en speelt hij op de US Open in augustus en september als herboren. Hij verrast vriend en vijand door Carlos Alcaraz te verslaan in de tweede ronde.
In New York laat Van de Zandschulp het immense Arthur Ashe Stadium, met ruim 23.000 toeschouwers, genieten van zijn krachtige spel tegen de regerend kampioen van Roland Garros en Wimbledon.
Het zijn van die wedstrijden die een tennisser hooguit drie of vier keer per jaar speelt. “Tijdens de wedstrijd merkte ik niets van mijn omgeving, ik was volledig gefocust op de wedstrijd”, herinnert Van de Zandschulp zich. “Dat is het ongrijpbare van tennis, soms gebeuren dit soort dingen wanneer je het niet verwacht.”
Daarna verliest Van de Zandschulp in New York in de derde ronde van de Brit Jack Draper, die uiteindelijk de halve finales zou bereiken. “Na de euforie van mijn overwinning op Alcaraz volgt twee dagen later de teleurstelling van de nederlaag. Ik had het gevoel dat ik in het toernooi groeide en misschien wel de kwartfinales of halve finales kon halen.”
Maar het contrast kan bijna niet groter zijn. Waar Van de Zandschulp eind mei nog twijfels had over zijn tennisloopbaan, spreekt hij in september alweer over het ver kunnen komen op een grandslamtoernooi. Zo is het leven van een professionele tennisser.
In november beleeft Van de Zandschulp nog een hoogtepunt door met Nederland de finale van de Davis Cup te halen. Oranje neemt het op tegen Spanje in de kwartfinales en Rafael Nadal neemt afscheid.
“Ik kreeg toen al veel berichten hierover, omdat het al min of meer duidelijk was dat ik tegen Nadal zou spelen”, zegt Van de Zandschulp.
Opgezweept
De wedstrijd wordt van tevoren enorm gehyped, omdat dit mogelijk de laatste wedstrijd van Nadal zou kunnen zijn. “Een van de mooiste, maar ook een van de moeilijkste wedstrijden die ik tot nu toe in mijn leven heb gespeeld.”
Van de Zandschulp merkt al snel in de wedstrijd dat Nadal niet meer het niveau heeft van toen hij zijn 22 grandslamtitels won. “Na een paar games voelde ik dat ik hem kon verslaan. Ik voelde de druk dat ik hier misschien wel móést winnen. Van underdog naar moeten winnen, dat gaf extra druk.”
Van de Zandschulp verslaat Nadal in twee sets, waarmee de carrière van de legendarische Spanjaard eindigt. “Hij was vroeger mijn idool, maar je wilt gewoon je eigen wedstrijd winnen. Mijn eventuele overwinning zou niet doorslaggevend zijn geweest.”
De overwinning op Nadal en het bereiken van de Davis Cup-finale betekenen veel voor Van de Zandschulp na een turbulent jaar.
2024 is een leerzaam jaar geweest voor Van de Zandschulp. “Ik weet zeker dat ik in 2025 veel beter kan presteren. Ik moet ervoor zorgen dat ik stabiliteit om me heen heb, dat is iets wat heel belangrijk voor me is geworden. Maar ik zal dit jaar niet snel vergeten.”