Het winnen van een olympische medaille is een kans die zelden voorbijkomt. Tennisster Demi Schuurs zag haar droom in duigen vallen na het verlies in de bronzen finale van het gemengd dubbelspel op Roland Garros. Maar stopt ze met dromen?
Als Schuurs teleurgesteld het Court Suzanne Lenglen verlaat, maakt ze met een glimlach een hartgebaar naar haar familie. Ze vertelt later dat haar zus zwanger is.
Ondanks de teleurstelling toont Schuurs ook trots dat ze bijna een olympische medaille heeft veroverd.
Volharding
“Natuurlijk ben ik nu teleurgesteld, maar ik ben dankbaar dat ik de kans heb gehad om voor een olympische medaille te spelen. Daar kan ik later trots op zijn. Het was geweldig om in het olympisch dorp te mogen slapen”, zegt de 31-jarige tennisster uit Limburg.
Het moge duidelijk zijn: de Olympische Spelen zijn ontzettend belangrijk voor Schuurs. En dat terwijl tennis en de Spelen niet altijd goed samengaan.
Er zijn geen punten te verdienen voor de wereldranglijst en het evenement vindt meestal plaats tijdens het Amerikaanse hardcourtseizoen, wat voor veel tennissers een probleem is vanwege de tijdszone. Niet iedereen staat te springen om zijn of haar programma daarop aan te passen.
Maar Schuurs is anders. Kiki Bertens stelde zelfs haar pensioen uit zodat Schuurs haar olympisch debuut kon maken in Tokio. Ze speelden samen in het dubbelspel.
Tatoeage
Schuurs heeft ook een tatoeage van de vijf olympische ringen, die ze na de Spelen van Tokio liet zetten. “Ik wilde er de kleur ‘Parijs’ onder laten zetten, maar het zal nu zwart worden”, zegt ze met een glimlach.
“Ik heb altijd gezegd dat ik alleen een tatoeage zou laten zetten als ik de Olympische Spelen haal. Dat zegt wel hoeveel het voor mij betekent.”
Het vertegenwoordigen van haar land is iets wat Schuurs altijd graag heeft gedaan. Of het nu in een groot stadion is tijdens de Olympische Spelen, waar heel Nederland meekijkt, of op een klein baantje in Israël tijdens de Billie Jean King Cup. Schuurs draagt het oranje met trots.
Toekomst
“Ik denk dat ik over vier jaar nog steeds tennis speel op de Spelen in Los Angeles, maar dat is nog ver weg. Ik ben ook afhankelijk van andere Nederlandse tennissers”, zegt de dubbelspecialiste.
Hoogtepunten
Schuurs en Koolhof nemen de tijd voor iedereen in de mixed zone. Ook voor Koolhof is het bijzonder, aangezien hij aan het einde van het jaar afscheid neemt van het tennis.
Aan het einde van het gesprek richt Koolhof zich tot Schuurs. “Laten we hopen dat jij over vier jaar die medaille wel wint. Dan kan je alsnog die tatoeage zetten. LA 2028. Mooi toch? Niet veel woorden nodig.”