De tijd is gekomen voor Wimbledon om afscheid te nemen van zijn geliefde Andy Murray. De populaire Schot (37) heeft de Britse fans talloze prachtige momenten bezorgd op het heilige gras van Londen, maar het einde van zijn indrukwekkende tennisloopbaan is nu echt in zicht.
Natuurlijk had Murray het liefst nog één keer op een vol centre court gestaan in het enkelspel. Het is de plek waar hij in 2013 een nationaal trauma overwon door de eerste mannelijke Britse winnaar te worden sinds Fred Perry in 1936.
Maar die droom moet Murray laten varen. Een rugoperatie twee weken geleden heeft ervoor gezorgd dat hij niet fit genoeg is om een best-of-five-set wedstrijd te spelen. Het risico op een teleurstellend afscheid is te groot.
Afscheid als dubbelspeler
Daarom heeft Murray ervoor gekozen om afscheid te nemen van Wimbledon via het dubbelspel, waar de fysieke belasting een stuk lager is. Hij zal deelnemen aan het mannendubbelspel aan de zijde van zijn broer Jamie (38) en aan het gemengd dubbelspel met de populaire Engelse Emma Raducanu.
Op donderdag zal hij zijn eerste dubbelpartij spelen met zijn broer op het meest prestigieuze podium: het centre court.
Murray maakte in 2005 een indrukwekkend debuut op Wimbledon, toen hij als 18-jarige wildcardspeler pas in de derde ronde werd uitgeschakeld door de Argentijn David Nalbandian. Onder luid applaus van onder andere voormalig James Bond-acteur Sean Connery verliet de jonge Schot destijds het Centre Court.
Dit betekende het begin van ‘Murray Mania’, een term die de Britse media gretig gebruikten zodra de tennisser Wimbledon in vuur en vlam zette met zijn prestaties.
Murray stond bekend om zijn vermogen om zijn tegenstander te verslaan met slim tegenspel en werd geprezen om zijn fitheid en uithoudingsvermogen.
Dit leverde hem onder andere drie grandslamtitels (in elf finales), twee olympische gouden medailles, 46 ATP-titels en de overwinning in de Davis Cup op. Murray stond ook 41 weken lang op nummer één van de wereldranglijst en werd drie keer uitgeroepen tot Britse sportpersoonlijkheid van het jaar.
Een eeuwige uitdaging
Murray zal altijd herinnerd worden als de man die Novak Djokovic, Rafael Nadal en Roger Federer altijd dwarszat, maar er nooit definitief tussen wist te komen. Soms ontbrak het hem aan kracht, finesse of een briljant idee. Murray moest het altijd hebben van zijn enorme werkethiek.
Hij is echter de enige speler die minstens zeven keer van Djokovic, Nadal en Federer heeft gewonnen, waardoor de term ‘grote vier’ veelgebruikt werd. Vooral omdat deze overwinningen onder andere in (grote) finales plaatsvonden.
De jeugd van Murray kende een donkere periode. Op 13 maart 1996 overleefde hij als 8-jarige jongen een schietpartij in Dunblane, Schotland, waarbij een man zestien kinderen en een leraar vermoordde in een klaslokaal.
De jonge Andy en zijn broer Jamie waren op dat moment elders in het schoolgebouw en moesten samen met hun klasgenoten onder tafels schuilen.
Later bleek dat ze eerder weleens in de auto van de schutter hadden gezeten, toen hij de jonge Murrays een lift had aangeboden. Het was een traumatische ervaring voor de twee broers.
Schietpartij in Dunblane
Deze ingrijpende gebeurtenis markeerde het begin van een moeilijke periode voor Murray, waarin tennis vooral een vlucht was om alle negatieve gevoelens te vergeten.
Hij sprak nooit over het incident, totdat hij aan het begin van zijn tennisloopbaan steeds meer vragen kreeg. “Naarmate je ouder wordt, besef je alles pas”, zei hij in 2013 in een emotioneel interview met de BBC. “Ik wilde er nooit iets over weten, totdat ik zelf op onderzoek uitging. Het was erg confronterend.”
In 2012 wist Murray na het winnen van zijn eerste olympische titel (in Londen) en zijn eerste grandslamtitel (US Open) precies wat hij moest doen: dit vieren met de inwoners van Dunblane. En zo geschiedde.
Het hele dorp kwam samen om Murray op die dag te eren en te bedanken. Hij had ongeveer anderhalf uur gepland voor de ceremonie, maar bleef uiteindelijk vijf uur om iedereen een hand te kunnen geven die dat wilde.
Dit was zijn manier om het dorp iets positiefs te geven na de tragedie van 1996.
Murray staat ook bekend als een voorvechter van gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Gedurende zijn carrière heeft hij vaak kritiek geuit op het gebrek aan gelijke beloning voor mannen en vrouwen (met uitzondering van de grandslamtoernooien, waar dit wel het geval is).
In 2014 werd hij ook de eerste topspeler die een vrouwelijke coach aanstelde, de Française Amélie Mauresmo.
De toekomst van het Britse tennis
Murray weet dat hij geen leegte achterlaat in het Britse tennis. De Britten hebben namelijk met Jack Draper (28e), Cameron Norrie (42e) en Daniel Evans (60e) drie mannelijke tennissers in de top honderd van de wereld.
Draper, de grootste belofte in het Britse mannentennis, nam dinsdag na zijn overwinning even de tijd om Murray te bedanken op het centre court voor zijn indrukwekkende tennisloopbaan.
“Zonder hem had ik hier niet gestaan. Wat een geweldige vent is hij, zo grappig en oprecht. Een uniek persoon.”
Murray neemt overigens nog geen definitief afscheid van zijn tennisloopbaan. Hij hoopt nog deel te nemen aan het dubbelspel op de Olympische Spelen in Parijs.