Tennisster Suzan Lamens heeft vorige maand internationaal succes geboekt met een WTA-titel in Oeiras, Portugal, en een reeks overwinningen in de Billie Jean King Cup, waar ze onder andere toptienspeelster Jelena Ostapenko versloeg.
Maar bij haar eerste stappen op de tennisbaan had de nu 24-jarige Zuid-Hollandse nooit gedacht dat ze zo ver zou komen in het tennis. Ze begon haar tennisavontuur bij ATV Berkelrode, waar ook Kiki Bertens ooit begon.
“Mijn allereerste NK was toen ik twaalf jaar oud was en ik verloor in de eerste ronde met 6-0, 6-0. Dus dat was niet echt een succes… Natuurlijk won ik af en toe een wedstrijd, maar nog niet op het hoogste niveau. En ik was nooit de allerbeste,” aldus Lamens.
Emoties en doorzettingsvermogen
Lamens was altijd fanatiek. “Ik moest altijd huilen als ik verloor. En soms gebeurt dat nog steeds. Vooral als het een spannende wedstrijd was of als ik me niet goed voelde op de baan. Dan komen de emoties naar boven,” legt ze uit.
“Dat fanatisme kan ook helpen: zelfs als het moeilijk wordt, kan ik toch doorzetten. Maar als je verliest, baal je extra hard,” voegt ze eraan toe.
Tijdens haar middelbare schooltijd had Lamens al besloten om voor tennis te gaan. “Na het derde jaar VWO ben ik naar de HAVO gegaan, omdat ik een jaar eerder klaar wilde zijn. Het was een gok, maar ik wilde zien wat ik kon bereiken. Mijn ouders vonden het prima,” vertelt ze.
Op haar weg naar de top heeft Lamens echter regelmatig moeilijke momenten gekend. “Direct na een verloren wedstrijd was ik vaak erg emotioneel. Tennis betekent alles voor mij. Soms dacht ik zelfs om te stoppen. Maar de volgende dag kon ik het weer relativeren,” zegt ze.
De eenzaamheid van een jonge tennisster
Het leven van een jonge getalenteerde tennisster kan ook eenzaam zijn. “Je reist alleen naar toernooien die niet altijd goed georganiseerd zijn. Je verblijft ook niet altijd op fijne plekken. Dat kan behoorlijk zwaar zijn,” legt ze uit.
Maar inmiddels staat ze sterker in haar schoenen en is ze in topvorm op weg naar Roland Garros.
“Het was een chaotische periode,” blikt Lamens terug op de afgelopen weken in een interview met Langs de Lijn En Omstreken op NPO Radio 1. “Ik heb nog nooit zoveel wedstrijden achter elkaar gespeeld. En gewonnen.”
Vooral haar overwinning op Ostapenko tijdens de Billie Jean King Cup was “een grote verrassing”. “Niet alleen voor mij, maar voor het hele team. Niemand had dit verwacht. Ik ook niet,” zegt ze.
In het begin van de wedstrijd werd Lamens volledig weggespeeld door de ervaren Letse, die in 2017 de titel op Roland Garros won. Maar Lamens vocht terug en zag Ostapenko “een beetje gek” worden. “Ze raakte geïrriteerd en begon tegen haar moeder te schreeuwen. Het was een beetje een show, maar ik bleef rustig,” vertelt ze.
Zelfs haar teamgenoten begrepen niet hoe ze zo kalm kon blijven. “Maar ik dacht alleen maar: blijf gewoon tennissen. En het is altijd fijn om je tegenstander geïrriteerd te zien. Dan maakt ze zich zorgen,” voegt ze lachend toe.
Volgende doel: Roland Garros
Lamens is inmiddels gestegen naar de 131e plaats op de wereldranglijst en reist vol zelfvertrouwen naar de Open Franse tenniskampioenschappen in Parijs, waar ze zich hoopt te kwalificeren voor het hoofdtoernooi. Dit is haar nog nooit gelukt op een grandslamtoernooi.
De Olympische Spelen zijn nog niet echt een doel voor haar. “Om je te kwalificeren, moet je in de top 56 van de wereldranglijst staan en ik sta nu 131e. Als ik Roland Garros win, mag ik misschien meedoen. Maar dat staat niet echt op de planning…” sluit ze af.