Een nieuw tennistalent heeft Nederland veroverd: de 23-jarige Jesper de Jong nam voor het eerst deel aan een grandslamtoernooi en bereikte zelfs de tweede ronde van de Australian Open. Maar De Jong is vastbesloten om niet te stoppen bij deze prestatie. Hij wil het prijzengeld van honderdduizend euro gebruiken om de top honderd te bereiken.
“We gaan de komende twee jaar alles op alles zetten”, vertelde De Jong dinsdagavond in Langs de Lijn En Omstreken. “Met zo’n bedrag kunnen we deuren openen. Natuurlijk zal ik mezelf een klein cadeau geven, maar 95 procent van het geld zullen we investeren om ons team uit te breiden. We willen een fulltime fysieke trainer en een fysiotherapeut toevoegen aan mijn coach Jeroen Benard.”
“Je moet het leven van drie mensen betalen in plaats van één”, beseft De Jong. “Daarom hebben we ook een plan om sponsors te interesseren en via crowdfunding nog meer geld in te zamelen. Een ton is echt niet genoeg.”
Zijn prestaties in Melbourne hebben hem al een flink eind op weg geholpen naar de top honderd. De Jong is gestegen van de 161e naar de 139e plaats op de wereldranglijst.
Grote vreugde
Om voor het eerst het hoofdtoernooi te bereiken, versloeg de jonge Nederlander in een zenuwslopende wedstrijd Camilo Ugo Carabelli, om vervolgens in de eerste ronde opnieuw een Argentijn te ontmoeten. Nadat ook Pedro Cachin eraan moest geloven, was Jannik Sinner, een wereldtopper, te sterk in de Margaret Court Arena.
“Ik was zenuwachtiger voor die laatste kwalificatiewedstrijd dan voor de eerste ronde”, vertelt De Jong, die na het winnende punt van de ruim drie uur durende wedstrijd bij 35 graden uit pure vreugde op het bloedhete tennisveld viel.
“Plotseling lag ik op de grond, van pure vreugde. Maar de baan was 55 graden. Het was behoorlijk heet, dus ik moest er snel vanaf.”
Dolblij belde hij samen met zijn coach zijn ouders op, die midden in de nacht in het koude en besneeuwde Nederland voor de televisie naar hun zoon hadden gekeken. De ene beneden, de andere boven. “Laten we zeggen dat we het allebei anders beleven. Het zorgt voor veel stress”, aldus vader Paul.
Even overwogen zijn ouders om naar Australië te reizen. Maar uiteindelijk zagen ze daarvan af, ondanks het feit dat vader Paul voor een luchtvaartmaatschappij werkt die naar Melbourne vliegt. “Het zou een reis van 24 uur zijn. Het was te kort dag.”
Zijn ouders zijn geen typische tennisouders. “Ik kom niet uit de tenniswereld”, zegt vader Paul. “Ik kan een vader voor hem zijn, een klankbord.”
Op de vraag wanneer ze in huize De Jong wisten dat hij talent had, antwoordt hij: “Jesper begon op zijn vijfde. Je ziet al snel dat hij gevoel heeft voor de bal. Dan ga je steeds meer trainen, komt hij bij de tennisbond terecht. En dan zie je dat het goed gaat, dat hij vooruitgang boekt en stappen maakt.”
De Jong zegt zelf dat hij nooit is gedwongen. “Ik vond tennis altijd leuk. Natuurlijk zijn er ook mindere momenten. Dan zeg ik tegen mezelf: dit is je werk. Maar als je dit niet leuk vindt, houd je dit leven echt niet vol.”
Hoewel hij in de tweede ronde van een grandslamtoernooi tegenover Sinner stond, smaakt dit naar meer voor De Jong. Maar hij vergeet niet dat hij negen maanden geleden nog ergens in een achterafbaan voor slechts een handjevol mensen speelde. En zijn eigen ballen moest oprapen.
“Als je dan voor zeven duizend toeschouwers mag spelen, is de emotie enorm. Ook bij mijn coach Jeroen. Hij weet ook waar ik vandaan kom.”
Tatoeage
En dan is er nog die tatoeage van een cirkel op zijn linkeronderarm. Met zijn inmiddels overleden opa had De Jong afgesproken dat hij ooit op een grandslamtoernooi zou staan. De eerste poging bij de US Open maakte zijn grootvader nog mee.
“Toen ging het net mis. Ik heb twee halve cirkels laten tatoeëren en die ga ik nu verbinden met een sterretje dat deels met de as van mijn opa wordt gezet. De cirkel is nu rond.”