Het is middernacht als twee jonge mensen met een kar vol kampeerspullen hun weg zoeken op de donkere stoep bij Wimbledon Park. De derde dag van het grandslamtoernooi is voorbij en de meeste tennisfans zijn al naar huis. Maar deze twee fans zijn juist vroeg aanwezig.
Op een groot grasveld dicht bij het tennispark sluiten ze aan bij de achterste tent. Wat komen ze doen? De nacht doorbrengen om de volgende ochtend zo vroeg mogelijk in de rij te staan voor toegangskaarten voor het Centre Court van Wimbledon.
Want wie kaarten wil voor het beroemdste tennisstadion ter wereld, moet soms wel 30 uur geduldig wachten in de ‘Queue’, een tennisfenomeen op zich.
10.000 mensen
De volgende ochtend is het veld om 09.00 uur al gevuld met mensen. De fans wachten rustig in verschillende vakken tot ze mogen opschuiven. “Er zijn hier ongeveer 10.000 mensen”, vertelt een van de vele stewards die de orde bewaken. En dat gaat zonder problemen, omdat alle aanwezige tennisfans de Queue respecteren.
Er heerst een festivalsfeer, maar wel binnen de grenzen van het statige Wimbledon. Geen harde muziek, geen barbecues of overmatig alcoholgebruik. Wie zich niet aan de regels houdt, wordt vriendelijk verzocht te vertrekken. Conflicten zijn zeldzaam.
Randy uit New York staat met zijn broer en tante voor de negende keer in de Queue en herinnert zich een jaar waarin hij spontaan aansloot bij een vrijgezellenfeest. “Het was in 2018. Ze waren met z’n vieren en we hadden zo’n goede klik dat we mochten aansluiten. We hebben toen een fantastische dag vol tennis gehad en nieuwe vrienden gemaakt.”
De Queue is een wereld op zich. Mensen kaarten, slapen, lezen een boek of spelen een potje voetbal. Sommige fans nemen zelfs hun baby mee, waardoor er kinderwagens op het grasveld te zien zijn.
“Onze baby werd om 04.00 uur wakker, dus zijn we meteen hier naartoe gekomen”, vertelt Clifford, die in de buurt van Wimbledon woont en nu met zijn dochter in de Queue loopt.
Kleine kinderen
Steward Tom, die al twintig jaar bij Wimbledon werkt, heeft nog vreemdere dingen gezien. “We hadden hier ooit een Filipijnse nanny met twee kleine kinderen. Ze stond in de Queue terwijl de ouders aan het werk waren.”
“De bedoeling was dat de nanny met de kinderen de plek van de ouders in de Queue bezet hield, maar dat ging niet door. We hebben de ouders gebeld en vriendelijk gevraagd om de nanny en de kinderen op te halen.”
Volgens Tom proberen sommige mensen van alles om onder de verplichting van de Queue uit te komen. “Er zijn mensen geweest die hier hun tent hebben opgezet en vervolgens in een hotel zijn gaan slapen. Die hebben we eruit gezet. Je moet hier altijd aanwezig zijn. Je mag misschien een half uurtje weg om boodschappen te doen, maar niet langer.”
Hoe werkt de rij?
Bij aankomst op het grote veld krijgen de tennisfans een queue card met een nummer dat aangeeft waar ze in de wachtrij staan. Wachtenden worden in vakken ingedeeld in Wimbledon Park, aan de overkant van het tenniscomplex, en af en toe vindt er doorstroming plaats.
Om een kaartje voor het Centre Court te bemachtigen, kun je het beste anderhalve dag van tevoren in de rij gaan staan. Voor een toegangspas voor de andere banen is het voldoende om rond 05.00 uur ’s ochtends in de rij te staan.
Als alle kaarten zijn verkocht, moeten de mensen die nog in de rij staan hopen dat er bezoekers zijn die vroeg vertrekken op dezelfde dag. Dan kunnen ze alsnog naar binnen. Vaak kiezen fans ervoor om nog een extra nacht in de rij te blijven wachten om toegang te krijgen tot een specifieke baan.
De Queue is dit jaar langer dan ooit. Op maandag waren er meer dan 12.000 mensen die op de eerste dag een kaartje voor Wimbledon wilden bemachtigen.
De drukte zorgde ook voor frustratie, omdat de doorstroming traag verliep vanwege de verhoogde beveiliging na aangekondigde protestacties van Just Stop Oil. De actiegroep slaagde er echter toch in om hun boodschap op Wimbledon kenbaar te maken.
Voor de wachtenden in de Queue is het grotendeels een tennisfeest, maar dat geldt niet voor sommige omwonenden die zich steeds meer storen aan de overlast door de groei van het toernooi en de rij.
‘Het wordt te groot’
Viv, een 77-jarige buurtbewoonster, ziet met tegenzin alle tenten en rijen mensen terwijl ze haar hond uitlaat. “Ik vind tennis geweldig, maar de buurt wordt hier letterlijk twee weken lang overgenomen. Alle straten rondom het park zijn afgesloten. Het wordt allemaal te groot.”
Ze is een petitie gestart om het volgende project van de All England Club tegen te houden. De organisatie heeft plannen om in Wimbledon Park uit te breiden op het nabijgelegen golfcomplex. Naar verluidt zijn de leden van de golfclub al uitgekocht door de All England Club.
Volgens The Sun zijn er plannen voor de ontwikkeling van een nieuw tennisstadion met 8.000 zitplaatsen op een complex met 38 grasbanen.
“We zullen hier lang tegen blijven strijden. Het is belachelijk wat hier allemaal gebeurt”, zegt Viv vastberaden terwijl ze voorzichtig verder rijdt op haar scootmobiel.
De wachtenden in de Queue trekken zich niets aan van de kritische blikken van Viv en denken vooral na over het zien van Novak Djokovic, Iga Swiatek en Carlos Alcaraz in actie op vrijdag. Voor nu schuifelen ze geduldig verder.